Yücesinde namlı namlı karın var Seni yaylayacak zamanım dağlar Başından aşmağa yoktur takatim Kalmadı dizimde dermanım dağlar
Yağmur yağar mor sünbüller bitirir Yel estikçe kokuların getirir Sarı çiçek sarvan kurmuş oturur Karışmış güllere çimenin dağlar
Sarı çiçek sallanıyor naz ile Dem sürmedim on beşinde kız ile Şimdi öksüz kaldım kırık saz ile Ah ettikçe tüter dumanım dağlar
Yaz gelir illerin çözülür konar Güzeller suyundan içip de kanar Küpeler kulakta mum gibi yanar Gördükçe artıyor imanım dağlar
Karac oğlan der ki çöktüm oturdum Bağ bahçe diktim de meyva yetirdim Alnı top perçemli yavru yitirdim Bir köşende kaldı gümanım dağlar |